Ongrijpbaar als lucht, maar even essentieel als adem. De liefde geeft ons leven, verbindt ons, en brengt op haar beurt weer nieuw leven. Niettemin kan ze ons, evenals onze levenslucht, nooit echt toebehoren: zelfs als alles nog moet beginnen, weten we dat het onvermijdelijk ook een einde moet kennen. Als een ademtocht ontglipt de liefde ons telkens weer.
Maar, al is die adem nog zo vluchtig, even onbarmhartig is hij als het tikken van een klok waarvan we weten dat ze eens zal aflopen: Niets houdt ons nog tegen / dan dit manke, dunne ademhalen, / het zachte zwellen van de tijd. In deze bundel komen eros en thanatos samen in het beeld van onze adem, in het verlangen onze tijd hier op aarde, die met elke ademtocht kort, te delen met een ander, en om de liefde ons de adem te doen benemen.
Waar zij ons niet tot verstilling manen, illustreren de portretten van Blancke dit spel van aantrekken en afstoten beter dan duizend woorden, al zijn het ook de gedichten van De Preter die aan de schilderijen leven geven, vaak met veel verbeelding en empathie, niet zelden ook met een vleugje humor.
Adem is het vijfde schilderboek van Jef Blancke. Een kunstboek om met diepe teugen van te genieten.