Het gebruik van de Indicatieve Tabel is doorheen de jaren goed ingeburgerd, zowel bij de gerechtelijke als de buitengerechtelijke afhandeling van schadegevallen. De opstellers ervan blijven ervoor kiezen om elke vier jaar een nieuwe editie uit te brengen, om zo evoluties in de rechtspraak te kunnen opvolgen. De editie 2016 van de Indicatieve Tabel is inmiddels reeds de zevende.
Het is duidelijk dat de begroting van schade velen blijft beroeren. De vergoeding van vooral lichamelijke schade is nu eenmaal een materie die, los van de juridische aspecten, ook medische en voornamelijk menselijke aspecten omvat. De keuzes die gemaakt worden in de Indicatieve Tabel kunnen niet steeds op eensgezindheid rekenen, zodat een voortdurende kritische blik op elke editie aangewezen blijft. Met dit boek trachten de auteurs hieraan tegemoet te komen.
In dit boek worden vooreerst de krachtlijnen van de Indicatieve Tabel 2016 toegelicht. Vervolgens wordt de Indicatieve Tabel 2016 vanuit verschillende perspectieven bekeken. Daarbij gaat het meer in het bijzonder over een blik vanuit de academische wereld, de magistratuur en van een verzekeraar. Ook wordt uitvoerig aandacht besteed aan de vergoeding van huishoudelijke schade. In een laatste, kritische bijdrage wordt nagegaan of de Indicatieve Tabel 2016 als een toepassing van rechterlijk activisme moet worden beschouwd.
Met bijdragen van Ludo Cornelis, Daniel de Callataÿ, Eddy Lemmens, Jean-Baptiste Petitat, Hilde Ulrichts, Geert Vandenwijngaert en Britt Weyts.
De Indicatieve Tabel 2016 werd achteraan als bijlage toegevoegd.