De theologie aan de Nederlandse universiteiten ondergaat razendsnelle veranderingen. Eeuwenoude opleidingen in Utrecht en Leiden, die zo bepalend zijn geweest voor het Nederlands calvinisme, zijn in 2012 bijna geruisloos opgeheven. Aan katholieke zijde resteren van de zes wetenschappelijke instellingen voor theologie die er in 1968 waren, anno 2013 nog maar twee.
De vraag of theologie wel een wetenschap is en thuishoort aan een universiteit, wordt door velen ontkennend beantwoord, zowel binnen de academie en de samenleving als binnen de kerken. Sommigen willen haar hooguit nog een kleine niche gunnen binnen een grote geesteswetenschappelijke faculteit, daarbij gesteund door universiteitsbestuurders die vooral streven naar schaalvergroting en door een publieke opinie die nauwelijks positief is over kerk en theologie. Maar onder theologen zijn veel vanzelfsprekendheden verdwenen: wat is het hart van de theologie en waartoe leiden wij studenten op?
In De theologie gevierendeeld wordt vooral gekeken naar de katholieke theologiebeoefening, die weer andere vragen kent dan de protestantse. Aan welke krachten zijn de katholieke Nederlandse theologie-opleidingen onderhevig en hoe bepalen deze de toekomst van de theologiebeoefening in ons land? Vier spanningsvelden worden aan de orde gesteld: de relatie van theologie tot geesteswetenschappen, de plaats van de dogmatiek in het theologisch curriculum, het beeld van theologie in de media en de aansluiting van de opleidingen bij de beroepsmarkt van de zorg. Op elk van deze thema's geven telkens twee betrokken theologen hun visie: Adelbert Denaux, Willem Frijhoff, Herwi Rikhof, Stephan van Erp, Leo Fijen, Hans Geybels, Frans Vosman en Christa Anbeek.

Spécifications