Dit boek werd opgemaakt naar aanleiding van het vijftienjarige bestaan van de Raad voor Vergunningsbetwistingen. De auteur houdt de rechtspraak van de Raad tegen het licht vanuit het perspectief van duurzame ontwikkeling en analyseert enkele spraakmakende arresten. Uit de rechtspraakanalyse blijkt dat duurzaamheid ook op het niveau van individuele vergunningen een groeiende rol van betekenis heeft gekregen. Zo is het doelstellingenartikel 1.1.4 VCRO in de rechtspraak van de Raad uitgegroeid tot een autonome toetsingsgrond. Ook de toets aan de goede ruimtelijke ordening biedt duurzaamheidsperspectieven. Verder waakt de Raad ook over de volle uitwerking van instrumenten ter bescherming van mens en milieu, zoals de habitattoets. Een vergunningverlenende overheid kan hierbij niet over één nacht ijs gaan en dient een daadwerkelijk en concreet onderzoek te voeren met inachtneming van de beginselen van behoorlijk bestuur.
Dorothy Gruyaert is professor recht en duurzaamheid aan de KU Leuven en Kulak. Ze is lid van het Leuven Centre for Public Law en het Instituut voor Goederenrecht. Haar onderzoek rond duurzaamheid en de bebouwde omgeving bevindt zich op het snijvlak tussen privaatrecht en publiekrecht