Ik was slechts twee dagen uit het bos verdwenen. Waarom is iedereen opeens zo blij om me te zien? Jack laat me helemaal niet meer los!
De ruwe kus die hij op mijn mond drukt, komt echter helemaal ongelegen. Wat denkt hij wel niet? Dat hij me kan weerhouden om naar de prins van het bal te zoeken? Hij denkt dat ik de liefde niet eens zou herkennen als het me met een koets omverrijdt … of zoiets. Ha! Ik zou hem eens een paar dingen over de liefde moeten vertellen.
Ik ga sowieso op deze reis! Hij kan ofwel met me meegaan, of zijn grote, boze wolfsmuil houden.
Yo, Jack hier nog eens … Hoe verder we in dit avontuur komen, hoe dieper ik in de ogendrek zink. Waarom moest ik Phillip ook alweer zo nodig vragen om me te helpen met die prinsenkwestie? Kunnen we niet gewoon helemaal opnieuw beginnen? Alsjeblieft!!
Laat je betoveren door het sprookjesachtige vervolg op GEEN PRINS VOOR ROODKAPJE