"We hebben zolang in zo'n enorme overvloed geleefd dat menigeen het besef lijkt te zijn verloren dat er grenzen zijn die we niet uit de weg kunnen lenen of waar we ons niet omheen kunnen bluffen. De afgelopen driehonderd jaar zijn in belangrijke mate voortgestuwd door een leenorgie van nog veel grotere – en in laatste instantie catastrofalere – proporties dan degene die in 2008 begon te imploderen. Het verschil is dat we daarvoor niet van de banken hebben geleend, maar van de voorraden fossiele koolstof die de aarde herbergt, en het grootste deel van die leningen hebben we verkwist. Tegen de tijd dat de incassobureaus van moeder natuur met ons hebben afgerekend, zal alles wat we op de pof van de natuur hebben aangeschaft weer zijn teruggevorderd – wat wil zeggen, zo goed als alles wat we de afgelopen drie eeuwen hebben opgebouwd."
Van elke euro aan economische waarde is 75 cent afkomstig van het natuurlijk kapitaal. Greer analyseert hoe de economie dat negeert, hoe het echt zit met geld, technologie en entropie, en hoe we het effect van de komende olieschaarste kunnen verzachten.
John Michael Greer analyseert waarom de huidige economie faalt. Het werk van E.F. Schumacher (Hou het klein) is daarbij zijn basis. Hij laat zien hoe een economie die zich baseert op het kapitaal van de natuur, onze maatschappij naar een verhouding met onze planeet kan loodsen die werkelijk duurzaam is.
"Het natuurlijk kapitaal" komt met voorstellen voor politieke en persoonlijke maatregelen die het effect van de olieschaarste helpen verzachten. Daarbij worden tegelijk de financiële chaos, de uitputting van grondstoffen en de vervuiling bestreden. Het gaat daarbij bijvoorbeeld om:
* het plaatsen van het algemeen belang boven privézaken
* voorrang voor lokale, duurzame oplossingen
* niet-hernieuwbare grondstoffen zwaar belasten ten gunste van kringloop
* een economie opbouwen op een 'ge-eigende' schaal.

Spécifications