Qui a bien pu nous faire croire que seuls les hommes méritent qu'on leur tire le portrait et en quoi pouvons-nous imaginer un instant qu'il n'existe pas de différences considérables entre un pinson et un autre pinson, qu'il en aille de sa tête, ses yeux, son corps ou ses membres aussi bien que de son attitude ou des amours qu'il connaît dans son existence de pinson?

Jean-Luc Mylayne est un portraitiste! Avec infiniment de précautions, de respect et d'estime, Jean-Luc Mylayne capte des moments fugaces qu'il nous offre en présent. Il est le portraitiste de cette présence sourde du monde que nous entendons confusément siffler, chanter, piailler, qui nous entoure de toutes parts et qui parfois nous enchante, mais que nous ne voyons pas ou que nous regardons si peu.

Vouloir réduire le propos des photographies de Jean-Luc Mylayne aux oiseaux est aussi sot que de prétendre que Jean-Baptiste Siméon Chardin s'en est tenu, sa vie durant, à peindre des natures mortes ou des servantes quand, lui aussi, nous racontait le monde dans sa douce et tendre intimité.

Wie heeft ons werkelijk kunnen doen geloven dat enkel de mensen het verdienen om te worden vereeuwigd, en kunnen wij ons een moment voorstellen waarop er geen aanzienlijke verschillen bestaan tussen een vink en een andere vink, hetzij in haar kop, haar ogen, haar lichaam of haar ledematen, hetzij in haar gedrag en de lietdesverhoudingen die ze heeft in haar bestaan als vink?

Jean-Luc Mylayne is een portretschilder! Met de grootst mogelijke voorzichtigheid, eerbied en achting vangt Jean-Luc Mylayne een kortstòndig ogenblik op, en biedt het ons als een geschenk aan. Hij is de portretschilder van een buitengewoon onderdeel van de wereld: datgene wat wij ongeordend rondom ons horen fluiten, zingen, piepen, roepen, praten, wat ons aan alle kanten omringt, wat ons soms in vervoering brengt, wat we niet zien of wat we zo zelden bekijken.

Het voorgestelde op de foto's van Jean-Luc Mylayne willen herleiden tot de vogels is even dwaas als beweren dat Jean-Baptiste Siméon Chardin zich zijn hele leven heeft gehouden aan het schilderen van stillevens of dienstmeisjes, hoewel hij ook in zijn zachte en tedere intimiteit over de wereld vertelde.

Who on earth managed to convince us that only people are worthy of being represented in portraits and that there are no considerable differences between one chaffinch and the next, from their heads and eyes to their bodies and limbs, not to mention their postures or even amorous experiences in their chaffinch existences?

Jean-Luc Mylayne is a portraitist! With infinite care, respect and esteem, Jean-Luc Mylayne captures fleeting moments which he offers us as presents. He is the portraitist of that oblivious presence in the world which we vaguely hear whistling, singing and cheeping, which surrounds us on all sides and which sometimes charms us but which we do not see or which we rarely observe.

Attempting to reduce Jean-Luc Mylayne's photographic proposals to birds would be as foolish as claiming that Jean-Baptiste Siméon Chardin strived throughout his lifetime to paint still lifes and servants, when he too spoke to us of the world in its gentle, tender intimacy.

Laurent Busine

Spécifications