Description

Na een verkenning van de wereld van de Berbervrouwen aan de hand van hun sieraden en ornamenten, richt dit boek zich op de wereld van de Berbermannen aan de hand van hun wapens. Deze echte siervoorwerpen weerspiegelen een duizend jaar oude traditie die des te rijker is omdat ze doortrokken zijn van de culturele invloeden die een uitgestrekt gebied hebben doorkruist, dat in de loop van de geschiedenis hevig is betwist. Hoewel de Marokkaanse dolk en het geweer deel uitmaken van een typologie die de Arabisering van de cultuur volgde, blijven ze afhankelijk van versieringen die hun oorspronkelijke karakter onderstrepen, vaak geworteld in de Berbercultuur. Hoewel ze openstonden voor islamisering, waren de Marokkaanse Berbers meer terughoudend om zich aan te passen aan de Arabische beschaving, ook al leenden ze veel van haar kenmerken. Van toe-eigening tot assimilatie, ze brachten een rijke cultuur voort zonder de fundamenten te verliezen van een beschaving die teruggaat tot de tijd dat de Sahara nog groen was.

Door middel van de collectie wapens die Anne-Marie en Nathalie Gillion Crowet hebben verzameld, wordt deze geschiedenis voortdurend opnieuw samengesteld om een dialoog op gang te brengen met haar vrouwelijke tegenhanger. Van de ene wereld naar de andere, bruggen getuigen van de duurzaamheid van een cultuur. In het geval van de dolken heeft de virtuositeit van de islamitische en joodse ambachtslieden een niveau van meesterschap bereikt dat contrasteert met de soberheid van de kleding waarin Delacroix, tijdens een bezoek aan Marokko, vond dat de "kalme grandeur en nobele eenvoud" van de oude wereld bewaard waren gebleven.