Jasper Gwyn woont in Londen en is een succesvol romanschrijver. Daarnaast schrijft hij regelmatig artikelen voor gerenommeerde kranten, en zonder zelf te begrijpen waarom, levert hij ineens een stuk waarin hij aankondigt te stoppen met het schrijven van fictie. Al snel voelt Gwyn dat hij niet kan leven zonder iets te scheppen en wordt het hem duidelijk wat hij wil gaan doen: portretten schrijven.
In de novelle Driemaal bij dageraad, door Baricco zelf ‘een vaag vervolg op Mr Gwyn’ genoemd, ontmoeten een man en een vrouw elkaar driemaal, maar elke keer is de enige, en de eerste, en de laatste keer.