Heeft het dorp nog betekenis als model in tijden van algemene verstedelijking? Dorpen zijn in de geschiedschrijving van architectuur en stedenbouw onderbelicht gebleven. Dit geldt ook voor het hedendaagse architectuurdebat, waarin avant-gardes, stedelijkheid, institutionele gebouwtype en herbestemmingen uit de stad nog de boventoon voeren. Toch komt er de laatste tijd meer aandacht voor het dorp, mede door de vraag naar ruimtelijke verdichting, klimaatuitdagingen en biodiversiteit. Er is behoefte aan een kwalitatieve benadering van verdichting van dorpen in Nederland en België, maar ook een groeiende belangstelling voor het behoud en herstel van de identiteit van dorpen en landschappen.
OASE 117 draagt bij aan het debat over de architectuur en stedenbouw van dorpen, en onderzoekt ze niet als tegenpool van de moderniteit, maar als complex product ervan. Acht essays analyseren afbeeldingen, inventarisaties, idealiseringen en make-overs van dorpen binnen wisselende politiek-maatschappelijke contexten van de twintigste en eenentwintigste eeuw.