Club utilise des cookies et des technologies similaires pour faire fonctionner correctement le site web et vous fournir une meilleure expérience de navigation.
Ci-dessous vous pouvez choisir quels cookies vous souhaitez modifier :
Club utilise des cookies et des technologies similaires pour faire fonctionner correctement le site web et vous fournir une meilleure expérience de navigation.
Nous utilisons des cookies dans le but suivant :
Assurer le bon fonctionnement du site web, améliorer la sécurité et prévenir la fraude
Avoir un aperçu de l'utilisation du site web, afin d'améliorer son contenu et ses fonctionnalités
Pouvoir vous montrer les publicités les plus pertinentes sur des plateformes externes
Gestion des cookies
Club utilise des cookies et des technologies similaires pour faire fonctionner correctement le site web et vous fournir une meilleure expérience de navigation.
Ci-dessous vous pouvez choisir quels cookies vous souhaitez modifier :
Cookies techniques et fonctionnels
Ces cookies sont indispensables au bon fonctionnement du site internet et vous permettent par exemple de vous connecter. Vous ne pouvez pas désactiver ces cookies.
Cookies analytiques
Ces cookies collectent des informations anonymes sur l'utilisation de notre site web. De cette façon, nous pouvons mieux adapter le site web aux besoins des utilisateurs.
Cookies marketing
Ces cookies partagent votre comportement sur notre site web avec des parties externes, afin que vous puissiez voir des publicités plus pertinentes de Club sur des plateformes externes.
Une erreur est survenue, veuillez réessayer plus tard.
Il y a trop d’articles dans votre panier
Vous pouvez encoder maximum 250 articles dans votre panier en une fois. Supprimez certains articles de votre panier ou divisez votre commande en plusieurs commandes.
In 1989 werkte Richard Reisen enkele maanden als bewaker in een herberg voor asielzoekers aan de Schiessstraße 5 in Düsseldorf-Heerdt. Hij nam zijn camera mee en wat hij in de loop van de tijd fotografeerde, voldoet aan alle criteria van wat ‘participatieve observatie’ wordt genoemd. Als nachtwaker maakte Reisen deel uit van het systeem dat hij fotografeerde en toch kon hij mensen, situaties en objecten vastleggen alsof ze nog nooit eerder waren gezien.
Meer dan dertig jaar nadat ze zijn gemaakt, zijn deze foto’s zowel ver weg als dichtbij: ze zijn gewijd aan een thema dat ons allemaal na aan het hart ligt, vlucht en migratie. We zien handgeschreven aantekeningen in een bezoekersboek, ouderwetse schuiframen, een sigarettenautomaat - in het algemeen roken mensen in alle kamers. En toch zijn er motieven die eeuwig hetzelfde blijven: de portretten naast een auto, een persoon die trots op zijn eigen fiets zit, het moeiteloze koken op een veel te kleine kookplaat, het lange wachten naast een draaiende wasmachine. De snelweg voor het terras is er nog steeds, samen met het uitzicht vanuit de kamers en het balkon. Een belangrijk motief is het doden van tijd: haren knippen, roken, telefoneren, rondhangen.
Zijn werk dwong Richard Reisen om korte tijd deel uit te maken van het systeem, maar hij hield voldoende afstand. Dat gaf hem opvattingen over stereotypen die vooral de verwachtingen van de kijkers weerspiegelen. Zijn eigen visuele benadering wordt gevormd door nieuwsgierigheid, door de zelfverzekerdheid van de dubbele rol van baan en reportage. Drie decennia later is de situatie van vluchtelingen en migranten niet verbeterd; in plaats van in een oud hotel wonen ze nu in containers of speciaal gebouwde accommodaties. Maar deze bevinden zich ook aan de rand van onaantrekkelijke woonplaatsen die het voor de bewoners vaak moeilijk maken om de regeringskantoren en werkplekken te bereiken. In dit opzicht zijn de foto’s van Richard Reisen zowel historisch als actueel.