Description

De economische crisis, de pandemie en de klimaatcatastrofe

hebben een deuk geslagen in ons (neoliberale) zelfbeeld als autonome

individuen. Overal klinkt de roep om meer ‘gemeenschapszin’.

Maar wat verbindt ons eigenlijk? Die vraag wordt meestal

beantwoord in termen van ‘normen en waarden’ of ‘nationale

identiteit’, en tegenwoordig zelfs onomwonden in termen van etniciteit

of ras.

Geïnspireerd door een breed scala aan kritische denkers, vindt

Thijs Lijster een alternatief in de traditie van het denken over de

zogenaamde commons, of meenten. De meenten zijn gedeelde

bronnen waar iedereen gebruik van kan maken zonder dat ze

iemands bezit zijn. Vroeger waren dat bossen of velden, maar

ook (wetenschappelijke) kennis, de openbare ruimte in de stad

of het internet kunnen als zo’n meent gezien worden.

Het kapitalisme bedreigt de meenten en verandert ze steeds

weer in (privé)bezit. Lijster laat zien waarom het van belang is

dat we cruciale aspecten van ons leven (zoals wonen, zorgen en

leren) niet als koopwaar behandelen, maar als meenten. Want

zonder meenten hebben we niets gemeen.