Na de inval van de Duitse legers in mei 1940 legde het militair
bestuur aan de Belgische artsen een reorganisatie van
hun beroepsverenigingen op met vorming van één enkele organisatie.
De bestaande twee grote verenigingen gingen hierop in
maar al spoedig kwamen de communautaire geschillen die hen tijdens
het interbellum hadden verdeeld, aan de oppervlakte. Dit leidde tot een felle
tweestrijd en de oprichting van de Oorlogsorde, waaraan vooral flamingantische
artsen meewerkten. Ze werden wel gesteund door een aantal Waalse
artsen. De Oorlogsorde werd van nabij gecontroleerd door het Duitse militaire
bestuur en door het Belgische ministerie dat geleid werd door een
secretaris-generaal. Na haar oprichting poogde de Oorlogsorde de geneeskunde
en de volksgezondheid onder haar controle te brengen en te reorganiseren.
Ze kwam daarbij niet alleen in conflict met een belangrijk deel
van de Belgische artsen maar werd ook betrokken bij maatregelen die van
de bezetter uitgingen. Dit is haar leiders na de bezetting zwaar aangerekend
geweest. Het einde van de oorlog bracht niet alleen het verdwijnen van de
Oorlogsorde mee maar luidde tevens een nieuw tijdperk in de aanpak van de
volksgezondheid in België in.

Dit boek beschrijft het verloop van de gebeurtenissen. Gevoelige en controversiële
thema’s, zoals de soms betwistbare houding van de tegenstanders
van de Oorlogsorde, de mogelijke collaboratie met de bezetter, de radicale
houding van sommige bestuurders of de verhouding met de joodse artsen,
worden geenszins uit de weg gegaan. De auteur is er zich ten volle van
bewust hoe, meer dan 70 jaar na de feiten, deze aspecten nog bijzonder
gevoelig liggen.

Prof. em. dr. Karel J. Van Acker, doctor in de genees-, heel- en verloskunde
en geneesheer-specialist in de kindergeneeskunde, werkte als gewoon
hoogleraar kindergeneeskunde aan de Universiteit Antwerpen. Hij was ook
diensthoofd van de afdeling kindergeneeskunde aan het Universitair Ziekenhuis
in Antwerpen.

Spécifications