Stel je voor dat de tijd van de wachtlijsten in de zorg voorbij is. Daar kan toch niemand tegen zijn? Helaas is dat niet het geval en botsen al te veel mensen op de harde realiteit van te beperkte middelen. Die realiteit neemt meestal de gedaante aan van een wachtlijst.
Zolang dat zo is, moeten moeilijke keuzes gemaakt worden. Als de wachtlijst niet voorbij is, wie steekt dan de wachtlijst voorbij? Op basis waarvan bepalen professionals of iemand voorrang krijgt? En hoe doe je zoiets op een rechtvaardige manier?
'Dit boek neemt de jeugdhulp serieus. Niet alleen diegenen die dag in dag uit de Vlaamse jeugdhulppraktijken vorm geven, maar ook de jeugdhulp als systeem op zich.'
- Bruno Vanobbergen
'Veel sociaal werkers zien hun professionele logica steeds kleiner worden. Dat laat ook dit boek overtuigend zien.'
- Jan Willem Bruins