Vraag niet wat een Drarrie is, vraag liever wie Drarrie zijn. Vier jongeren dagen de nacht uit, maar die blijft onverstoorbaar. De nacht laat niet met zich sollen. Hij wacht geduldig af en slaat op het juiste moment meedogenloos toe.
‘Er zijn van die dagen dat hij mij als een vuilniszak buitenzet. Alleen wordt een vuilniszak opgehaald, mij laten ze staan. Ik kan het wel begrijpen, woedeaanvallen komen voort uit een agressiestoornis waar hij niets aan kan doen. Mijn vader kun je vergelijken met een kat die muizen moet vangen of een mug die bloed moet zuigen. Het is iets instinctiefs om zijn dominantie te laten gelden en te tonen wie de man in huis is. Ja vader, ik weet het, in jouw huis ben jij de man. Daar twijfelt niemand aan. Jij hebt je territorium al lang voor mijn geboorte afgebakend. Maar is het nu echt nodig om mij de ijzige kou in te sturen alleen omdat ik om elf uur ’s avonds binnenwandel?'