Hoe kan je mensen in nood opvangen?
Wat als je mensen moet opvangen voor wie de wereld net is ingestort? Of als je met hen moet terugblikken op vreselijke dingen die hen alle hoop op herstel hebben ontnomen? Als je met hulpverleners moet napraten over interventies waarbij alle hulp te laat kwam?
Hulpverleners ervaren het niet kunnen helpen of redden van slachtoffers overigens als erg ingrijpend. Dit gaat vaak gepaard met controleverlies en een gevoel van onmacht. Slachtoffers willen vooral eerlijke informatie, als startpunt van hun doorwerking gaan ze vaak terug op zoek naar hun hulpverleners van het eerste uur. Het is belangrijk dat zowel slachtoffers als hulpverleners kunnen terugvallen op een begrijpelijk kader, waarbinnen ze hun eigen ervaringen een plaats kunnen geven. Zonder de juiste aanpak riskeert elke getroffene van een schokervaring – slachtoffer, familielid of hulpverlener - vroeg of laat vast te komen zitten in een moeilijk proces.
Opvang van mensen in nood - Crisisopvang bij trauma en verlies schetst een indringende casuïstiek van crisissituaties en opvangmethodes bij individuele en collectieve urgenties.