De Tweede Wereldoorlog spaarde niets of niemand. Ook niet de nagenoeg vijftigduizend vrouwen die hadden gekozen voor een leven als zuster in een van de vele kloosters in België. Hun verhaal is nooit eerder verteld. Omdat oorlog een mannenzaak was, schijnbaar veraf van het onzichtbare bestaan van zusters verscholen achter hoge kloostermuren. En toch werd ook hun leven grondig overhoopgegooid. De oorlog bracht angst en twijfel, maar daagde ook uit tot actie en verzet, zoals blijkt uit de unieke verhalen in Zusters in oorlog. Vanuit de kwetsbare en tegelijkertijd invloedrijke positie die vrouwelijke kloosterlingen innamen in de kerk en in de samenleving, wordt voor het eerst een beeld geschetst van hun bijzondere, maar ook herkenbare oorlogservaringen.